"We zitten niet in een gevangenis, we zijn vrij"

Straatmuziek geeft sfeer in alle grote steden, zowel in Nederland als in het buitenland.

Mensen voelen zich verbonden en worden even uit de haast en het snelle leven van de stad gerukt. De straatmuzikanten willen graag hun gevoel uiten en delen met de wereld, maar niet elke muzikant op straat is ook even goed.

Het straatbeeld in Amsterdam wordt mede gekleurd door mensen die, op verschillende plekken door de stad heen, hun gevoel en creativiteit uitten op verschillende instrumenten.
In Amsterdam lijkt iedereen altijd haast te hebben (behalve de toeristen) ,maar als je de muziek mooi vind of interessant wordt je toch even verleid om te blijven staan luisteren. 

Tegenwoordig is echter een einde gemaakt aan dit principe. Mensen mogen niet zomaar meer overal muziek maken op straat. Om op bekende locaties te mogen spelen, hebben de muzikanten nu een vergunning nodig. Elke uiting van creativiteit moet eerst goedgekeurd worden en papieren voor worden aangevraagd en daarvoor moeten ze een auditie doen. Zonder vergunning mag je maar maximaal een halfuurtje spelen.* 

Wat is er gebeurt met het leuke en spontane geluid door de straten van de stad?

Tijdens onze ontdekkingstocht door Amsterdam kwamen we op een bruggetje langs een jongen, die de lucht vulde met de klanken van zijn gitaar en een klein beetje zang . Het klonk zeker niet verkeerd en ik was erg benieuwd of hij nu een vergunning had voor zijn muziek en wat hij van de regels vond.
Ik wachtte tot hij klaar was met spelen en begon het gesprekje door hem een compliment te geven over zijn muziek en vervolgens mijn vragen te stellen.

Ramon (23), speelt al sinds dat hij klein is gitaar. Hij doet geen muziekopleiding en heeft zichzelf leren spelen. Hij is al een paar jaar straatmuzikant. “Er is plaats genoeg voor iedereen. Het is de plek waar mensen, die nergens anders kunnen optreden, hun soul kunnen laten horen” .

Ramon heeft geen auditie gedaan om een vergunning te krijgen; hij hoeft niet perse op de bekende plekken te spelen, zegt hij. Zonder vergunning mag hij maar maximaal een half uurtje spelen op het bruggetje, daarna moet hij stoppen.

Ik vraag hem wat hij vind van de audities omdat niet alle straat muzikanten ‘goed’ genoeg zijn en dus niet zomaar meer overal hun gevoel mogen uitten.  

“Als je de muzikant die staat te spelen, slecht vindt, kan je gewoon doorlopen. Dat is het mooie, we zitten niet in een gevangenis, we zijn vrij. Iedereen moet kunnen doen en laten wat ze willen, vind ik.”

Ik ben het helemaal met hem eens, muziek en andere creatieve uitingen mogen niet beperkt worden door wetten en regels, vind ik. We zijn vrij en moeten muziek kunnen maken waar we willen. Als je het niet mooi vindt kun je doorlopen,de barbaarse mens heeft toch altijd haast.

Cultuur, muziek en andere creatieve uitingen passen bij het romantische mensbeeld. Alles willen bepalen en regelen past weer meer bij de barbaarse mens denk ik. 

*NOS jeugd journal, 09/04/2015, http://jeugdjournaal.nl/artikel/780600-straatmuzikanten-moeten-een-diploma-halen.html           &

AT5, 30/03/2015, http://www.at5.nl/artikelen/141680/straatmuzikant_moet_straks_eerst_op_auditie

Geschreven door: