Toen ik later die dag thuiskwam dook ik meteen achter mijn computer.
Al vrij snel kwam ik erachter dat Smib een collectief is uit Amsterdam. Een hiphop collectief om precies te zijn. Het is een groep jongens uit Amsterdam Zuidoost die een brede interesse hebben voor kunst. Mode, muziek en tekenen, ze doen het allemaal. Kort gezegd is Smib een label met jongens die, los van elkaar of gezamenlijk, kunst maken (in de breedste zin van het woord). Ze zijn dus onafhankelijk en hoeven niet op elkaar te wachten als ze hun muziek, kleding of tekeningen willen lanceren.
Na verder speurwerk kwam ik erachter waar Smib voor staat. Als je het Smib omdraait krijg je het woord 'Bims'. Net zoals je Amsterdam ‘Damsko’ noemt, Nijmegen ‘Nimma’ of Rotterdam ‘Roffa noemt’, zo is Bims een afkorting van de Bijlmer. De Bijlmer is overigens waar het merendeel van deze jongens vandaan komt en de plek waar dit collectief is ontstaan. Het omdraaien van woorden is echt een ‘Smib-ding’. Als je naar de muziek van Smib luistert en je weet niet wat een woord betekent, houd dan in jouw achterhoofd dat je het gewoon even om moet draaien.
Na het lezen van de interviews en het bekijken van de videoclips kwam ik tot de conclusie dat Smib raakvlakken heeft met delen uit het boek ’We zijn nog nooit zo romantische geweest van Hans Kennepohl. Hans beschrijft de invloed van de romantiek op allerlei onderdelen en aspecten uit ons leven. Hij beweert dat de romantiek zich de afgelopen jaren heeft ontwikkeld tot de mainstream van de samenleving.
Smib creëert een nieuwe scene waarin ze misschien ook andere mensen meenemen, aldus Ray (een van de jongens van Smib) in het interview met FunX. Daarnaast laat Ray in het interview met Vice het volgende los: ’Ik wilde altijd al tegen de stroming in. Toen ik heel jong was wist ik al wat ik wilde dragen en hoe ik eruit wilde zien. Ik wil gewoon een look die tegen alles ingaat en mensen aantrekken die een beetje anders denken dan wat normaal is. Ook vind ik dat we nu in de hel leven: voor alles moet je betalen en als je geen geld hebt is er een onzichtbare muur om je heen; je kan niet bewegen’. Zo zegt GRGY (ook een van de jongens van Smib) in hetzelfde interview met Vice: ‘Ik zie Smib als een universum waarbinnen iedereen z'n eigen planeet kan maken als ie z'n best doet’.
Deze opvattingen duiden op authenticiteit, een hoofdelement uit de romantiek. De jongens ontplooien zichzelf en verzetten zich tegen de hedendaagse opvattingen. De jongens van Smib geven hun eigen leven vorm, in plaats van dat ze hun leven vorm laten geven door de maatschappij. Ze dragen een image uit die anders is dan je doorgaans zal verwachten bij jonge gasten die hiphop muziek maken. Kortom, het romantische ‘ieder mens is een uniek wezen’ stralen zij uit en dragen dit met hun kunst en muziek ook uit naar de buitenwereld.
Het gevoel leidt de mens en niet de maatschappelijke normen. Het is een opvatting die past in de huidige samenleving waarin wij leven maar voortkomt uit de romantiek. Smib is een Amsterdams' collectief die te werk gaat vanuit hun gevoel en kunst maken omdat zij het tof vinden. Ondertussen heb ik vandaag alle videoclips op het Smib- Youtube kanaal bekeken, en ja ik vind ze tof, zo tof dat ik zojuist mijn kaartje heb besteld voor de Smib concerttour. Op 20 mei ga ik ze live zien in het poppodium Doornroosje in Nijmegen. ‘We creëren een nieuwe scene en misschien nemen we ook andere mensen mee’ zoals Ray zei in het interview met Funx. Nou Smib-boys mij hebben jullie in ieder geval meegenomen.
Geschreven door:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten