Het is vandaag 17 maart, terwijl ik mijn ov pas uitcheck loop ik richting de uitgang van het centraal station in Amsterdam. Vandaag is een speciale dag en dat zeg ik niet omdat het wel de eerste lente dag van het jaar lijkt, maar omdat Stella, een vriendin van mijn opleiding, na lang wachten ein-de-lijk een tattoo gaat laten zetten. Een tattoo is niet voor even, maar voor het leven. Dat klinkt vreselijk afgezaagd, maar tatoeages lijken tegenwoordig steeds normaler te worden. 10 jaar geleden leek het wel alsof de tatoeages minder geaccepteerd werden dan vandaag de dag. Dit terwijl tatoeages natuurlijk allang in onze geschiedenis voor kwamen. Om meer te weten te komen over het werk van een tatoeëerder interview ik James Nidecker.
Waar het allemaal begon..
James vertelt dat hij ongeveer 4 jaar met tatoeëren bezig
is, maar pas 3 jaar echt tatoeëert. Door zijn mbo multimedia kwam hij in
aanraking met grafisch ontwerpen. Hier is dan ook zijn liefde voor ontwerpen
begonnen. James heeft veel gereisd, zo
vertelt hij dat hij zelfs met zijn vriendin een tijd in Bangkok heeft gewoond.
Waar hij voor het eerst getatoeëerd heeft. Bangkok heeft een totaal
andere cultuur dan die wij hier kennen. Zo ook als het gaat om de tattoo, hoort het bij de cultuur en is de meest normale zaak van de wereld. Helaas komt
daar ook bij dat het een stuk minder hygiënisch is. Waar wij in Nederland
strikte regels hebben als het gaat om piercings en tattoos zijn deze niet terug
te vinden in Thailand. Door het niet hygiënisch te werk gaan bij het zetten van
een tattoo kunnen er complicaties komen, maar daarnaast kan de tattoo ook
minder mooi uitpakken. Het oefenen met een tattoo machine wordt eerst geoefend
op een varkenshuid (of een bananenschil). James vertelt dat de mensen in Bangkok
niet zo secuur zijn en geen hoge eisen hebben, zeker niet als het gaat om
design of kwaliteit. Zo zette hij al na 2 weken oefenen zijn eerste tattoo op
een inwoner van Bangkok. De man was zo enthousiast dat hij meteen zei:”Dit is
de mooiste tattoo die ik heb.”
Het grootste verschil tussen de tattoo’s in Nederland en
Thailand is de originaliteit en kwaliteit. Mensen in Nederland willen
over het algemeen iets unieks, waar er in Thailand toch een stuk minder creativiteit bij komt kijken. James geeft ook aan dat hij het ontwerpen een van de leukste dingen
vind, samen een idee uitwerken tot de uiteindelijke tattoo. Een tattoo die meer
is dan simpel inkt in de huid, maar die bij iemand past. Op de vraag “ben je
dan eigenlijk een kunstenaar?” antwoordt James dan ook volmondig: “nee, ik ben
een designer. Omdat in mijn ogen een kunstenaar zijn eigen ding doet en creëert
wat hij zelf wil zien. Ik ben een designer, dit betekent dat ik graag samenwerk
en ontwerp naar de wens van een ander. Wel heb ik natuurlijk mijn eigen kijk op
een ontwerp, maar uiteindelijk gaat het om de klant.” Het verschil met 5 jaar
geleden is voornamelijk dat er veel meer gewerkt wordt met dunne lijnen. Ook
is het tegenwoordig steeds meer sociaal geaccepteerd in de maatschappij. Winkel
personeel heeft vaak zichtbare tatoeages en (zichtbare) piercings.
Het mooie van de tattoo is (in mijn ogen) dan ook dat het al
eeuwenoud is. Het lijkt alsof veel mensen hun huid als canvas zien en zo hier
hun creativiteit, passie en levenswijze uiten. Doordat de tattoo eigenlijk een
kunstwerk op het lichaam is zou ik eerder zeggen dat het romantisch dan
barbaars is. Tatoeëren kan soms wel uren duren en het gaat dan zeker ook over
kwaliteit boven kwantiteit. Natuurlijk zijn er ook tattoo shops die zonder
afspraak en snel tatoeëren, maar de echte liefhebber weet natuurlijk waar hij
moet zijn. Wel komt de tattoo eerder
barbaars over dan romantisch, toch denk ik dat dit meer te maken heeft met het
imago van de tattoo. Als we kijken naar de romantische aspecten, dan neem ik hier als voorbeeld punk muziek uit eind jaren 70; zie je veel leer, wilde haren, piercing en tattoo’s.
Toch was punk meer dan een muziekstroming, punk zette zich af van de
maatschappij. Dit werd dan ook als rebels beschouwd, maar tattoo’s zien we terug
in veel meer stromingen. Zo is het in de hiphop scene dood normaal om van top
tot teen onder tatoeages te zitten. De westerse wereld raakt steeds meer gewend
en in de ban van de tattoo’s. Gaan we in
de toekomst dit nog meer zien? Ik ben in ieder geval benieuwd!
Meer informatie over James Nidecker? Ga naar
www.jamesnidecker.com
Geschreven door:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten